GEDICHT: Empathisch brood

Empathisch brood

Bij de bakker hoorde ik spreken
van iemand die ik niet kende,
dat haar dochter was overleden.
Regels vormden zich, vloeiden samen,
kneedde ik tot ongeveer een gedicht.
Ik kocht de weekaanbieding.

Ik beeldde mij de tranen in
van de onbekende moeder
in de slaap die zij ‘s nachts
urenlang ontweek,
tussen vier gesloten muren.
Ik herlas de woorden
en zij bleken leeg en hol,
een onpeilbare,
onleesbare oogst.

Eindeloos onkruid.
Soms komen de tranen terug
als er iets ergs is op televisie
of als ik vers brood ruik.

Komende optredens Hans F. Marijnissen:
19 november 14:00 PoëzieCentrum Nederland, Nijmegen
26 november 15:00 Cultuurpodium Het Gele Huis, Breda

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *